Lanetli Akreppp

Başlangıç mi bitiş mi bilmiyorum Hayatın neresinde olduğumu da Çevreme bakıyorum Yok hiçbir ipucu Herkesin eli açık dili konuşkan Nereye sürüklenmeye çalışıyorum Ya da batıyorum hangi balçığa... Öyle mantıklı ve doğru ki herkes Ama olmuyor Aldığım nefesin kimde ya da nerde doğru olduğunu bilmiyorum... Sebeplerimi almışlar ya da ahlaksızca çalmışlar... Ne ya da neler olduğunu bilmiyorum az çok dumanlanmadan yani... Aklımı ve benliğimi kaybetmeden Kim çekerse oraya şimdi. Biliyorum bırakacaklar ellerimi yolun ortasında Tam da herşey düzene girdi derken. Nasıl bozuldum bilmiyorum Kurşunlara dayanamadım daha fazla Boyun eğdim karşımdakilere Oysa ki onlar hep yanımdaydı Belki sözde belki gerçek Zarar verdi herkes tek tek... Ama dillerinde iyi niyetliydiler... Biri itti, biri çekti,biri yuvarladı Ve hep birileri el uzattı... Düşmekten ya da afallamaktan değil Saygıdan, sevgiden ve bilmediklerimden eğdim boynumu... Halbuki ben kimseye boyun eğdirmekle ilgilenmed

O gün bugün... Ve ben o günden beri hala ısrarla aptallık ve gerizekalılık konusunda anlamsız bir ısrar içerisindeyim. Sebebini bilmediğim bir çok his küresi beni ait dahi hissetmediğim yerlerde kuma gömüyor... Terazi denge ya da adını çok da umursamadığım fakat ne olduğundan emin olduğum o artı eksi listelemesinde bir bir kaleme alırken p her kalemin haklı haksız bir o yani bir bu yani demekten o kadar beynimi laçkalaştırmışım ki atlamayayım dediğim o her bir minnacık ayrıntı bana baş dönmesi olarak geri geliyor... Bakış açısının insanlar için sevgiden saygıdan vazgeçişlerden sebeplerden ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anla-mış-dım ben bu akşam bir kez daha... ... ...ve sonra tekrardan kendi değerlerinin peşinde ben olduğumu ama onların ben olmadığımı fark ettim... Bi gün ve sonrasında... (Şimdi filmi geri sarıp Dolmabahçe Yolu'na o çekmem gereken fotoğrafları çekmeliyim... Ki bugün hiç yaşanmamış olsun...)

Yazdıklarınız, çizdikleriniz, konuştuklarımız, aklınızdan geçenler, yedikleriniz ya da yoldan geçerken izledikleriniz, bir hayvanı sevme şekliniz ya da yağmura karşı tutumunuz, bir haberi izlerkenki bakış açınız ya da hastahanede ne hissettiğiniz... Sizi siz yapan tüm değerleriniz zamanla harmanlanır; çocukluk, ergenlik ya da yetişkinlikte her an değişirsiniz. Bazı şeyler hariç(?) Ne ne kadar değişebilir? Bir insan ne kadar değiş-tiril-ebilir? 7 den 70 e aynı kalınabilir mi? Kazandıklarımız kadar kaybettiklerimizin hatta vazgeçtiklerimizin ve savaşma şeklimizin bizi daha çok biz yaptığı kanısında oldum  zaman. Sanırım benim stabil kalan en önemli olgum da bu. Hayatımda en çok sevdiğim renk siyahken kendime yeni renkler buldum. Tebessümle gülmeye dahi çekinirken şimdi kocaman kahkahalarım var ve ben bunları kazanırken girdiğim savaşlarda yaralarımın izlerini hayatıma desen ve yol olarak kattım. Eminim ki sizler de sizi siz yapan değerlere bakıyorsunuzdur. Evinizi açtınız mı bir

 Gidip gidip geldiğiniz yollar, ezberinize geçip de aklınızdan savaşlar kavgalar ederken, hatta onda bile aşırıya kaçmadan hakka girmeden küfür ederken, gözleriniz hiç yaşanmamış anıların izini arar bazen... ...bazen haritada bile neresi olduğunu bilmediğiniz yerlerde yüzünü parmak uçlarınızda tanıdığınız hayale dokunurken bulursunuz kendinizi... ...sonra silkelenmeye gerek duymadan boşluğa düşer gibi  hisle kendinize gelirsiniz ve elinizde o hissin yarattığı kalp çarpıntısından başka endişeden açılmış  gözleriniz kalır...

Merhaba sevgili arkadaşlar. Bugünkü yazımızda blogger arkadaşları ilgilendiren büyük bir takip etkinliğinden bahsetmek istiyorum. Büyük emekler vererek oluşturduğumuz bloglarımızın daha fazla kişiye ulaşmasını hepimiz istiyoruz. Blogger arkadaşlarımız tarafından başlatılan "Büyük Blog Takip Etkinliği" bu isteğimizin yerine gelebilmesi için son derece faydalı bir çalışma.          Etkinliğin kuralları ise, oldukça basit. Buna göre:   1.  Öncelikle aşağıda linklerini paylaştığımız blogları tek tek ziyaret ederek, onları takibe alıyoruz. Eğer blogda takip bölümü yoksa, bu durumda e mail yolu ile abone oluyoruz. 2.  Sonrasında takibe aldığımız bloglardaki "Büyük Blog Takip Etkinliği" paylaşımının altına, bu etkinliğe katıldığınızı, takipte olduğunuzu belirten bir yorum ile birlikte kendi linkinizi bırakıyorsunuz.  3. Son olarak da kendi bloğunuzda "Büyük Blog Takip Etkinliği" başlığı altında, etkinliği anlatan bir yazı yazıyorsunuz. Yazının sonuna

Kendimizi sorgulayabileceğimiz onca zaman varken bizler o At gözlüklerini sınır tanımaz bir inatla takmaya devam ediyoruz... . . . Nedenler, sorular, sonuçlar,  etkiler ve tepkiler, kavramlar değerler... Birbirinden az mantıkla ayrılabilecek az öngörülerle ne kendimize ne de karşımızda ki ya da çevremizdekilere zarar vermeden birbirinden ayrılacak, kaynaklanmış, çıkarılması  çözülmesi imkansız gibi görülen zincirler ki... Halbuki o kalıpları imal edenler de bizleriz. . . . Başımız sıkıştığında, aldığımız darbeler boğazımıza kadar geldiğinde, dalgaların tsunamiye dönüştüğünü düşündüğümüzde öyle ağır öyle kalın öyle hisarvari duvarlar örüyoruz ki... Solacağı vakte kadar yüzlerce belki de binlerce tohum verebilecek bir çiçek için, hatta üstünkörü toprağa atabilip sadece basit bir cansuyu vererek harikalar yaratabileceğimiz bir zaman diliminde ve basit bir harekete kendimizi o duvarlar ardında koruyacağımızı sanarken bilmeden kendi mahzenimizin tutsağı oluyoruz... . . . ... v

Babam rahmetlik mümkün olduğunca her soruma cevap verirdi; öğrenmek istediğim sürece hep anlattı.  Bir gün büyümeye başlamış olmalıyım ki kimle konuşursam ya da kime ne sorarsam sorayım cevaplar benzemeye başladı; Vakti zamanı gelince, Geçer, Kısmet, Sabret, Hak yerde kalmaz, ve Bir gün... Sonra daha büyümüş olmalıyım ki ne soruların kıymeti kaldı ne de cevapların... Çağımızın gerektirdiği midir insanlığın değişmesi midir bencillikler ya da öncelikler midir bilmem ama genel olarak dünya ve biz değiştik. Lakin zaman zaman bazen kardan kıştan sonra bazen bi bozacı sesinde bazen boş bir akvaryumda bazen eski resimlerde bazen basit bir halıda ya da ne bileyim bir bebek kıyafetinde ya da çocuk gülüşünde ya da sahilde kitap okumak istediğimde canım hep aynı soruya takılıyor aklım: Ne zaman? O zaman ne zaman? O gün ne zaman gelecek? ... Kim bilir belki akrebim yelkovana küsmüştür de o yüzden hiç gelmemiştir bana doğru zaman... ... O zamanın da !!! 😒😒😒 https://www.instagra

... Günlerden birgün gel zaman git zaman kelimeleri bilmeyen bir kız çocuğu varmış. Ne kelime bilirmis ne de kötü olduguna kanaat ettiği bir duyguyu tanırmış.   Insanlar ona birseyler ogretmeye nlatmaya çalıştıkça ısrarla sebepsiz sekilde kabul etmez, anlamazmış. Anne,baba, kardeş, arkadas, dost, sevgili hic fark etmez... insanlar o kadar kendi dünyalarının gerçeklerini anlatmaya çabalamışlar ki kendi bildiği kelimeleri de yok saymaya karar vermis. Kendine ait bir dünya kurulmuş sonra birden hayatına baktığında; kötü insanları secmeye ve yavas yavas hayatından çıkartmaya baslamis, kötü hisleri algılamamış ve tanımayı reddetmis. Pamuk prenses gibi degil etrafinda ona sarkilar soyleyen sirinlik yapan 7 cuceler yerine baska fikirde insanlar cikmis... ve bircogu da ormancı gibi onu dinlememis... Zaman zaman hayatın onu o kadar yorduğunu fark etmis ki hatasını düşünmüş... sonra kendi kendine demis ki; kötüyü bilmemek ve tanımamak adına hep iyilikle yaklaştığım icin inaanlar beni saf ve apt

BAZEN BI LEVHADA  BAZEN BIR BANKTA  BAZEN BIR SAHILDE  BAZEN BIR YOLDA BAZEN BIR BARDA BAZEN BIR ARABADA BAZEN BIR FOTOGRAFTA BAZEN BIR YAPRAKTA BAZEN BIR CAFEDE BAZEN BIR SIRT ÇANTASINDA  BAZEN DE BIR ŞARKIDA...

SIZ HIC BI SULU BOYA FIRÇASININ BIR SOKAK TAŞINA VURDUĞU DARBENIN HAYALINI KURDUNUZ MU? YA DA DEGIL BUYUTTUGUNUZ SADECE SEKLINI BILDIGINIZ ISMINI DAHI BILMEDIGINIZ CICEKLERIN YETISTIRILMESINI HATTA HANGI MEVSIMDE TOPRAĞININ DEGISTIRILCEGINI HESAP ETTINIZ MI? DAHA ONCEDEN VITRINDE BILE BAKMADIGINIZ O KAHVE TAKIMINDAN MOTIF MOTIF BATTANIYE ALTINDA SEKERINI AYARLAYABILMISMIYIM DIYE GÖZ UCUYLA BAKTINIZ MI? HIC KULLANMADIGINIZ O PROJEKTÖR IÇIN  BELKI DE HATTA MUHTEMELEN HIC KULLANMAYACAKKEN  PERDE BAKTINIZ MI AYAKLI? O OJELERIN RENGINDE KARARSIZ KALDINIZ MI HIC GORMEDIGINIZ ELBISELERIN KOMBININI YAPARKEN? KESTIGINIZ SACLARDA O DOKUNUSLARI HAYAL ETTINIZ MI? BAŞKALARININ GIRMEYE HAYAL EDEMEDIGI O YOLLARDA ARKANIZA DAHI BAKMADAN GOZLERINIZI KAPATIP DÖNDÜNÜZ MU? KÜÇÜK BIR TEBESSUME GECMISINIZIN GELECEGINI SIGDIRDINIZ MI? HEM DE CANINIZ ACIRKEN? BIR DAHA O KANIN YERINE YENISININ POMPALANMAYACAGINI BILIRKEN...? SOYLESENIZE SIZIN SUSTUGUNUZ KAC CUMLENIZ HAYKIRDIGINIZ KAC HICKIRIGINIZ VAR??

ÇARMIĞA GERİLMEK İSTİYORUM;  SAĞ VE SOL KOLLARIMDAN... GERİLMEK İSTİYORUM... ACININ ŞİDDETİ UMURUMDA DEĞİL,  HER BİR ZERREM KOPANA KADAR SONRASINDA Kİ ACIYI HİSSETMEYECEK KADAR SİNİRLERİMİN KOPMASINI İSTİYORUM... CANIMIN ACISI BAŞKA TÜRLÜ GEÇMEYECEKMİŞ GİBİ. KEMİKLERİMİN YERİNDEN ÇITIRDADIĞINI HİSSETMEK İSTİYORUM... BEYNİM CIRMALANIYOR!🙄 SANKİ; SİVRİ UÇLU BİR TIRNAK, TÖRPÜLENMEMİŞ... TAKILA TAKILA...🙄 KARINCALANIYOR BAZEN BİRAZ DA. BAŞIM YERİNDEN KOPACAK KADAR GERİLMEK İSTİYORUM. HANİ O GÖRÜNTÜLER VARDIR YA İNSANIN İÇİNDEN BİRŞEYLER ÇIKAR, SİYAHIN İÇİNDEN BEYAZ BEYAZIN İÇİNDEN ÇIKAN SİYAH GİBİ...  HANİ İNSAN ÖLÜRKEN SON NEFESİNİ VERİRMİŞ YA KOCAMAN  İÇİMDE Kİ ACILARIN ÖYLE ÇIKMASINI İSTİYORUM CİĞERİM SÖKÜLE SÖKÜLE BAŞKA TÜRLÜ HİÇ ÇIKMAYACAK BAŞKA TÜRLÜ BEN HEP BU ACIYLA YAŞAYACAĞIM SANKİ!!! BEYNİM UYUŞUYOR... YAPABİLDİĞİM HİÇBİRŞEY YOK SİKİMSONİK MELANKONİK RUH HALİ! BEYNİMİ TAŞLA EZİYORLAR AMA DÜŞÜNCELER DAHA FERYAT FİGAN DENİZE ATILMIŞ OLTA GİBİ BÖYLE BİR