Kayıtlar

Takip

1

    İsim veremedim çünkü duygularıma ve düşüncelerime isim koymaktan vazgeçtiğimi fark ettim...    Kadınlar unutmak istedikleri şeyleri ne yapar ne eder unuturlar ama neyi unuttuklarını asla unutmazlar! mış...😏    Anlatacak çok şeyim var ama üzerimde bir vazgeçişlik hatta vazgeçmişlik, kelimeleri yorduğumun bencillik hissi var. Anlatacak çok şeyim var aslında ama karşımdaki insanların anlama kapasitelerini tartacak, kelime ayıklayacak ve doğru algılamalarını sağlayacak kadar pirinçten taş ayıklar gibi seçecek mecalim yok, aslına bakarsanız gereğim de yok. Anlatayım içimde kalmasın ama kimse dinlemesin, yani ne içimde tutayım ne de kimsenin hazinesine girmen😌    Yazacak çok şeyim var aslında ama sanata dökecek, algılarında yanlışa ehemmiyet vermemek için noktası virgülü eşseslisi sesteşi düşünecek kadar hibe edebilecek enerjim de yok.    Enstrüman çalmak isterdim, hayalimdi. Hele ki sesimin güzel olmasını hayal kurduğum çok zaman olmuştur ki beyne en yakın organlardan biri gelir sanır

BULANIK

  Bulanık deyince de aklıma hayatı boyunca egoist ve kaldırım taşı dahi olamayan vasıflarını kendilerine ait olmayanlar tarafından almış insanlar tarafından ötekileştirilmeye çalıştırılan, kendilerinde çizginin diğer tarafında kalan, içten içe köle olarak görülen kanlarındaki kana ve ruhlarındaki var olan güçle saydamlaşmak zorunda kalan  insanlar geldi aklıma.  Halbuki ne de yitip silinen hayatlar onlar...   İnsanlar hayatları boyunca ne gece yastığa kafalarını koyduklarında sabah kalktıklarında gibiler ne de sabah kalktıklarında gece uykuya daldıkları. Oysa rüyalar her gece tecrübe edilen ve farkındalık uyandıran bir paralel evren değil. Bizler rüyaları hayattan haberler ya da bilinçaltı olarak yorumlarız, uykuyu ise kısa ölüm: ruhun bedenden ayrılışı.    Söylediklerimi onlarca ve yüzlerce insan varken cansız ve donuk, hatta tepkisiz bir yazıya dökmem ise benim hayatımda bir uykudan kesit.   Hayatımda hep üretkenliği sevmiş ve ne olduğuyla değil de ne kadar üretebildiği ve verimli ol

BİR TUR DAHA

Resim
 Ayna, bir yol var gölgenin ardı sıra ormanlık içinde. Ne yağışlı bu taraf ne sıcak ama çiğ düşmüş gibi gümüş önündeki cama ve damla damla iniyor gözpınarlarımdan izdüşüme. Yüzüm daha otuzlarda ve parmaklarımın siniri çekilmiş erkenden kalem düşüyor denize bıraktığım gemilere yazmadan daha. Halbuki daha çok erken birinin açmasını umut etmek için denizde hayalleri yüzdürmek... ... Sanırım ki hep bu tekelcinin bana kocaman bir şişe vermesi buna sebep yoksa kadehimle eşlik ederdi Nihan Devecioğlu ve arkasından Sabahat Akkiraz, birbiri ardına gözlerimi kapattığımda bir esmerin dizinde televizyon seyreder bulurdum kendimi hiç oturamadığım şimdiki şömine karşısında. Masif masa elinden işçilik ve uzun kirpikler. Şu karşıdan geçen eğlence teknesi şimdi Sarıyer'de balıkçı sığınağı ( çaktırmayın halbuki ben uzatırdım bacaklarımı gözlerin önünde gözükmeden). Birkaç halat ve sırtımı yasladığım koca evrende bir metrelik beton duvar. Eskiden olsa el ele kol kola yürürken aşk ederdi birden fazla

Hüznü düştü hüznün...

 Gece yarısı bilmem kaçıncı hayatın kaçıncı baharı, güzü ilki... Bataryası bitmek üzere olan bir tuş takımından uykudan evvel gözyaşından habersiz satırları. Bir akrebin ateş çemberinde kaldığında yanmamak ya da başka kimseden olmaması için sonunun iğnesini kendine batırdığı gerçeğini kendime yaptığımın farkına vardım, iki sene kadar evvel. Geç farkedişin dibine vurmuşum da günler haftalar aylar sonra perdeyi ilk gün ışığı diye çekmişim sanki. Beyhude gücün çabalamaların yoğunluğu ardında başarının sefasını bile süremeden minnet etmeden yaşamaya çalışılan bir hayatın burnun boka batmasın diye kuyruğu dik tutmanın yalnızlığın ceremesini çektiğim günlerden bir gün daha... O son iğneyi kendime batırmamı sorgulamadan geçirebileceğim bir günüm ve 

İĞNE BATIRIN

 Nefes al... Bazı zamanlar bir anın milyon kere yavaşlatılmış çekimini yaşadığımı düşünüyorum, hissediyorum demek daha doğru belki de. Böyle bir an olmuş; beynim o olaydan kurtulamamış, içinde hapsolmuş ve o kısır döngüyü tüm yaşamıma yaymış gibi. Kent Şarkıları - Hayat Devam Ediyor 🎙️ klibinin bilmem kaçıncı döngüsü gibi. Ya da; zaman bilinmeyen o kainat-I sırlardan birinde bilmem hangi evrenin kaçıncı katmanında kaçıncı zamna zıplamasını yaşıyormuşum gibi. Bir anda silkelenip "nasıldı?" sorusunu sorarken hatırlayamadığım kaç olay oldu diye zorluyorum bütün beyinsel fonksiyonlarımı. Sahi? O 5 dk ve ondan önceki 2 gün nerede? Nasıl yaşadım? Nerdeydim? Kiminleydim ya da daha endişelendiren ne yaptım? Korkuyorum... Bu kadar  beynimde tırnak izleri varken nasıl derinden derinden unutabiliyorum? Hatırlamadığımı söylediğim o berbat olayların üzerini hangi daksille silmeye çalıştım ki, damarımı damarlarımı klemplemiş hissediyorum? Nefes al... Sakin... Bi daha... Sakin, tamam... Ha

Yorgunluk

Resim
 Yoruluyor insan... ... İnsan temizlik yaparken yoruluyor, gezerken, el emeği ile uğraşırken hatta bazen bir matematik sorusu çözerken yoruluyor bazen de dinlenirken. Siz neyden yoruluyorsunuz? Mesela bir karar verirken, o kararı hayata geçirirken? Sonuçlandırdığınızda? Ben en çok o kararlardan sonra yoruluyorum, ağlasam benden izin almadan yıllar sonra gökyüzüne kavuşurcasına özgürlüğe kollarını açan bir mahkum gibi şuursuzca akan gözyaşlarımdan yoruluyorum. Sonra gün geliyor bir heykel gibi donuklaşan yüreğimden yoruluyorum; mimiklerim kan ter içinde koşu yarışından çıkmış bir atletin kalp hızında bekliyorum bir tepkime... Çok sabırlıyım(dı) aslında; karakalemle resimler yaptığım dönemlerde tek tek çizerdim kirpikleri kaşları ve defalarca bakardım bir sandalyeye nile verebilmişmiyim diye o pırıltıyı tazeliği. Bir arkadaşım vardı saçlarını balıksırtı örerdim mesela, her bir saç telinin kıvrımına baka baka... (Bir nefes...) Şimdi yorgunmuyum bilmiyorum. Vücudumun hiç tanışmadığım milim

Menekşe

  " FAZLAYIM! " FAZLA ANLAM ÇIKARAN, FAZLA ANLAM YÜKLEYEN, FAZLA DÜŞÜNEN, FAZLA KAYGILANAN,  FAZLA İYİLİĞİNİ İSTEYEN, FAZLA ÖLDÜRESİ GELEN, FAZLA SEVEN, FAZLA YOK SAYAN, FAZLA FAZLA FAZLA!!! MELANKOLİK HALİMİN KARAKTERİSTİK BOYUTA GEÇMESİ HARİCİNDE BU FAZLALIKLARIMLA GAYET MUTLUYUM... 8 SENE ÖNCESİNE AİT BASİT BİR BARDAK ALTLIĞINA YA DA 5 YIL ÖNCESİNE AİT BİR ÇAKMAĞA RASTALAYABİLİRSİNİZ ÇEKMECEMDE. AZ DAHA KARIŞTIRDIĞINIZDA OĞLUM OLMADAN OYNADIĞIM, ŞU 1 TL ATIP ZAR ZOR ALDIĞINIZ OYUNCAKLAR MAKİNASINA YENİLİP BUNDAN BAHSEDERKEN SERVİS SÖFÖRÜNÜN AYNALIKTAN ÇIKARTIP VERDİĞİ MİNİK PELUŞA... Fİ TARİHİNDEN KALMA BİR TAKVİM YAPRAĞI Kİ BİR ARA ONLARI DA ATAMAZ BİTİKTİRİRDİM VE BU ALIŞKANLIĞIMDAN VAZGEÇMEK İÇİN YILLARDIR (16 YIL) TAKVŞM KULLANMIYORUM. NERDEN GELDİĞİNİ YARIM YAMALAK HATIRLADIĞIM BİRÇOK ŞEY... BİR DE ÇİÇEKLERİM VAR; HER BİRİNE BİR UMUT BESLEDİĞİM, BÜYÜTTÜĞÜM, ANLAM YÜKLEDİĞİM, O YEŞERİNCE BEKLEDİĞİMİN GÜZEL OLDUĞU YA DA SOLDUĞUNDA O İŞİMİN TERS GİDECEĞİ.  SU BİLE VER