Takip

MAHŞERE KALSA DA...

Başlangıç mi bitiş mi bilmiyorum
Hayatın neresinde olduğumu da
Çevreme bakıyorum
Yok hiçbir ipucu
Herkesin eli açık dili konuşkan
Nereye sürüklenmeye çalışıyorum
Ya da batıyorum hangi balçığa...
Öyle mantıklı ve doğru ki herkes
Ama olmuyor
Aldığım nefesin kimde ya da nerde doğru olduğunu bilmiyorum...
Sebeplerimi almışlar ya da ahlaksızca çalmışlar...
Ne ya da neler olduğunu bilmiyorum az çok dumanlanmadan yani...
Aklımı ve benliğimi kaybetmeden
Kim çekerse oraya şimdi.
Biliyorum bırakacaklar ellerimi yolun ortasında
Tam da herşey düzene girdi derken.
Nasıl bozuldum bilmiyorum
Kurşunlara dayanamadım daha fazla
Boyun eğdim karşımdakilere
Oysa ki onlar hep yanımdaydı
Belki sözde belki gerçek
Zarar verdi herkes tek tek...
Ama dillerinde iyi niyetliydiler...
Biri itti, biri çekti,biri yuvarladı Ve hep birileri el uzattı...
Düşmekten ya da afallamaktan değil
Saygıdan, sevgiden ve bilmediklerimden eğdim boynumu...
Halbuki ben kimseye boyun eğdirmekle ilgilenmedim
Belki de bu yüzden
Kaybolduğumda diktim hep kafamı...
Uzatır gibi yaptım ellerimi ikisini birden hem de
İnançla ve güvenle...
Ama hep engel oldu birşeyler.
Şimdi farklı olacaktı herşey
Hayatın şahitliğine davet edilmeyecektim belki de...
. . .
Kararsızım hâlâ...
Ama tutmaya çalışmıyorum farklı olarak artık Ve inanıp güvenmiyorum uzatılan ellere... Yapamadığımı yapıyorum yıllardır
Sadece yaşıyorum
Hayallerden uzak hep
Ve plansız...
. . .
Olsun düzelir herşey Mahşerine de rastlasa doğumum ya da ölümüm...
. . .
11.2009

Yorumlar

  1. deeptone27 Aralık 2018 16:58

    ay evet böyle yaşamak daha iyiiiii :)

    YanıtlaSil
  2. Editör2 Ocak 2019 01:19

    Merhabalar sizi yeni keşif ettim.Blogunuzu sevdim takip ve izleme aldım.Banada beklerim.
    (tariflimutfak/sibelinyemekleri).Mutlu yıllar dilerim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. LANETLİAKREPPP3 Ocak 2019 22:30

      Beni çok mutlu ettiniz, hemen blogunuzu ziyaret ediyorum🎀

      Sil
  3. Sessiz Haykırış23 Ocak 2019 21:49

    Merak etmeyin yalnız değilsiniz çok kimse ne yaptığını bilmiyor sürekli gitgellerin arasında bir ikilemin içinde neyse bunlar bizi güçlendiriyor elinize sağlık saygılar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. LANETLİAKREPPP29 Ocak 2019 15:20

      Halbuki yorar insani gelgitler... Teşekkür ederim 😊😊😊

      Sil
    2. Sessiz Haykırış30 Ocak 2019 07:13

      yorar yorar ama yorulmadan da bir şey olmuyor ki :)

      Sil
    3. LANETLİAKREPPP31 Ocak 2019 17:38

      Haklısın😊

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR TUR DAHA

Resim
 Ayna, bir yol var gölgenin ardı sıra ormanlık içinde. Ne yağışlı bu taraf ne sıcak ama çiğ düşmüş gibi gümüş önündeki cama ve damla damla iniyor gözpınarlarımdan izdüşüme. Yüzüm daha otuzlarda ve parmaklarımın siniri çekilmiş erkenden kalem düşüyor denize bıraktığım gemilere yazmadan daha. Halbuki daha çok erken birinin açmasını umut etmek için denizde hayalleri yüzdürmek... ... Sanırım ki hep bu tekelcinin bana kocaman bir şişe vermesi buna sebep yoksa kadehimle eşlik ederdi Nihan Devecioğlu ve arkasından Sabahat Akkiraz, birbiri ardına gözlerimi kapattığımda bir esmerin dizinde televizyon seyreder bulurdum kendimi hiç oturamadığım şimdiki şömine karşısında. Masif masa elinden işçilik ve uzun kirpikler. Şu karşıdan geçen eğlence teknesi şimdi Sarıyer'de balıkçı sığınağı ( çaktırmayın halbuki ben uzatırdım bacaklarımı gözlerin önünde gözükmeden). Birkaç halat ve sırtımı yasladığım koca evrende bir metrelik beton duvar. Eskiden olsa el ele kol kola yürürken aşk ederdi birden fazla
Devamı

Hüznü düştü hüznün...

 Gece yarısı bilmem kaçıncı hayatın kaçıncı baharı, güzü ilki... Bataryası bitmek üzere olan bir tuş takımından uykudan evvel gözyaşından habersiz satırları. Bir akrebin ateş çemberinde kaldığında yanmamak ya da başka kimseden olmaması için sonunun iğnesini kendine batırdığı gerçeğini kendime yaptığımın farkına vardım, iki sene kadar evvel. Geç farkedişin dibine vurmuşum da günler haftalar aylar sonra perdeyi ilk gün ışığı diye çekmişim sanki. Beyhude gücün çabalamaların yoğunluğu ardında başarının sefasını bile süremeden minnet etmeden yaşamaya çalışılan bir hayatın burnun boka batmasın diye kuyruğu dik tutmanın yalnızlığın ceremesini çektiğim günlerden bir gün daha... O son iğneyi kendime batırmamı sorgulamadan geçirebileceğim bir günüm ve 
Devamı

İĞNE BATIRIN

 Nefes al... Bazı zamanlar bir anın milyon kere yavaşlatılmış çekimini yaşadığımı düşünüyorum, hissediyorum demek daha doğru belki de. Böyle bir an olmuş; beynim o olaydan kurtulamamış, içinde hapsolmuş ve o kısır döngüyü tüm yaşamıma yaymış gibi. Kent Şarkıları - Hayat Devam Ediyor 🎙️ klibinin bilmem kaçıncı döngüsü gibi. Ya da; zaman bilinmeyen o kainat-I sırlardan birinde bilmem hangi evrenin kaçıncı katmanında kaçıncı zamna zıplamasını yaşıyormuşum gibi. Bir anda silkelenip "nasıldı?" sorusunu sorarken hatırlayamadığım kaç olay oldu diye zorluyorum bütün beyinsel fonksiyonlarımı. Sahi? O 5 dk ve ondan önceki 2 gün nerede? Nasıl yaşadım? Nerdeydim? Kiminleydim ya da daha endişelendiren ne yaptım? Korkuyorum... Bu kadar  beynimde tırnak izleri varken nasıl derinden derinden unutabiliyorum? Hatırlamadığımı söylediğim o berbat olayların üzerini hangi daksille silmeye çalıştım ki, damarımı damarlarımı klemplemiş hissediyorum? Nefes al... Sakin... Bi daha... Sakin, tamam... Ha
Devamı